Šta to znači kada se posteljica veže za matericu?
Trudnice koje su ranije imale operaciju materice treba da budu veoma oprezne u praćenju trudnoće. Zato što su placente ovih pacijenata u opasnosti da se zalepe za zid materice. Tokom trudnoće, bebin partner ili placenta, kako je nazivaju, normalno je malo pričvršćena za unutrašnji zid materice i spontano se odvaja u roku od 30 minuta nakon vaginalnog porođaja ili može biti lako razdvojena od strane lekara tokom carskog reza.
Ako placenta prijanja uz zid materice duboko i čvrsto, naziva se placenta accreta.
Tokom trudnoće, situacija da se beba drži za zid materice svog partnera i ne odvaja se vidi jednom na 500-1000 porođaja. U normalnim uslovima, bebin partner (placenta) se spontano odvaja u roku od 30 minuta nakon vaginalnog porođaja.Tokom carskog reza lekar lakim manevrom odvaja posteljicu od materice i materica se skuplja i zaustavlja krvarenje.
Ako je adhezija placente dovoljno dublja da dopre do mišićnog sloja na zidu materice, naziva se placenta increta. 75% anomalija adhezije placente je naraslo, 15% je increta, 10% je percreta. Ove abnormalnosti placentne adhezije se generalno nazivaju "anomalije invazije placente (poremećaji adhezije placente ili poremećaji adhezije placente)".
Zašto su važni poremećaji adhezije placente?
Ako se ne dijagnostikuje, nosi opasnost po život majke i bebe tokom vaginalnog porođaja ili carskog reza. Jer ako se posteljica ne odvoji od materice tokom porođaja, to može da izazove ozbiljno krvarenje koje će ugroziti život majke, ili ako se slučajno otkrije tokom porođaja, može da izazove prekomerno krvarenje i da bude opasno po život. Ako se takvi porođaji obavljaju bez dijagnoze, pripreme krvi i neiskusne ekipe i neopremljene bolnice, život majke i bebe je u ozbiljnoj opasnosti. Iz tog razloga, veoma je važno dijagnostikovati ga kod trudnica i detaljno informisati pacijenta.
Ko je u opasnosti tokom trudnoće?
Prethodne operacije mioma, korekcija materice i septuma (operacija intrauterine zavese), i što je najvažnije, prethodna 2 ili više carskih reza su važni faktori rizika. Pored toga, rizik se značajno povećava ako se posteljica nalazi u donjem segmentu materice (placenta previa) uprkos prolasku 20. nedelje trudnoće. Naročito ako je prethodni porođaj carski rez i bebina posteljica se nalazi dole, rizik se veoma povećava.
Pored toga, rizik se povećava u slučajevima poodmakle starosti majke, povećanog broja trudnoća, prisustva mioma materice i embolizacije uteralnih arterija.
Kod bolesnica koje su imale 2 ili više prethodnih carskih reza, posebno ako se posteljica nalazi u donjem delu materice, treba voditi računa o anomalijama adhezije placente.
Povećava se učestalost vezivanja placente (partnera bebe) za matericu
Poremećaji adhezije placente u trudnoći se povećavaju tokom godina. Dok se viđao kod 1 od 4027 porođaja 1970-ih, počeo je da se viđa kod 1 od 2500 porođaja 1980-ih. Tokom 2000-ih, ova učestalost je prijavljena kao jedno od 500 porođaja. Najvažniji faktor u ovom porastu je sve veći broj porođaja carskim rezom, kao i porast operacija materice iz različitih razloga.
U jednoj studiji je utvrđeno da je rizik od adhezije placente bio 3% kod onih koji su imali prethodni carski rez, 11% kod onih koji su imali carski rez 2 puta, 40% kod onih koji su imali 3 puta, 61% kod onih koji su imali carski rez. koji su imali četiri puta carski rez, a 67% kod onih koji su imali 5 ili više carskih reza.
Kako se postavlja dijagnoza anomalije adhezije placente?
Dijagnoza poremećaja adhezije placente ultrazvukom koji se koristi u praćenju trudnoće varira između 77-87% kod iskusnih ruku. Dijagnoza se može razjasniti izvođenjem MRI tokom trudnoće kod pacijenata kod kojih nije u potpunosti dijagnostikovan, ali se sumnja.
Uterus se može ukloniti kod pacijenata sa anomalijom adhezije placente.
Uterus se uklanja tokom carskog reza da bi se sprečilo prekomerno krvarenje kod pacijenata sa anomalijom adhezije placente i koji su imali dovoljno dece. Međutim, kod pacijenata koji žele da imaju decu, ova operacija može da se uradi očuvanjem materice, ali pacijenti treba da se porađaju u bolnicama sa iskusnim i opremljenim lekarima.
Pacijentkinje sa anomalijom adhezije placente treba da se porodi u iskusnim centrima.
Ako trudnica ima poremećaj adhezije placente, ovu trudnicu treba uputiti u iskusan centar. Takve pacijente treba isporučiti u potpuno opremljenom centru tim iskusan u ovim pitanjima. Uspeh iskusnih lekara u ovom pogledu je mnogo veći. Pošto može doći do prekomernog krvarenja tokom porođaja takvih pacijenata, od vitalnog je značaja da pacijenti preferiraju bolnice koje imaju banke krvi i imaju iskustva u tom pogledu.
