Krajnji proizvod sistema metabolizma proteina je urea. Urea čini većinu azotnih jedinjenja koja se nalaze u urinu. Glavna fiziološka sinteza uree, odnosno organa u kome se proizvodi, je jetra. Otpadne materije stvorene u jetri filtriraju bubrezi i izlučuju se iz tela kroz urin. Ako se proces filtracije ureje ne odvija u dovoljnoj meri, količina uree koja je dostupna u krvi se povećava. Povećana urea izaziva toksične efekte u telu.
Šta je urea?
Proteine koje se uzimaju hranom vare se u tankom crevu i želucu. Protein koji dospeva u jetru kroz krv se razlaže u ovom organu i pretvara u amonijak (NH3) ili otpadni materijal.
Dobijeni amonijak se pretvara u ureu, koja je manje štetna od amonijaka. Nakon jetre, urea se isporučuje u krv. Urea koja dospeva u bubrege kroz krv se filtrira u bubrezima i izlučuje urinom. Bubreg, koji ne obavlja dobro svoju dužnost, izaziva stvaranje akumulacija uree, koje imaju toksični efekat u telu.
Koja bi trebalo da bude vrednost uree u krvi?
U normalnim uslovima, manje od 50 grama uree treba da bude prisutno u 100 mililitara krvi. U laboratorijskim vrednostima testova, urea je između 10-40 mg/dL, a azot uree u krvi (BUN) je između 5-20 mg/dL. Vrednost uree ispod ovih cifara ukazuje na to da telo nije uništilo potrebne proteine ili da je protein uzet nepotpuno.
Koji su simptomi visokog i niskog nivoa ureje?
Urea, koja nastaje razgradnjom proteinskih supstanci u organu jetre, ne može se izlučiti iz organizma preko bubrega, što rezultira povećanjem nivoa uree. Visoke vrednosti ureje mogu biti simptom mnogih bolesti.
Najkraći odgovor na pitanje šta je urea u krvnim vrednostima, koje stalno postavljaju bolesni ljudi, jesu otpadne materije nastale kao rezultat varenja proteina. Test uree se takođe naziva BUN test. BUN testovi se izvode u vidu ispitivanja krvi uzete iz krvnog suda. Po ovom broju se razume da li bubrezi i jetra pravilno obavljaju svoje funkcije.
Nizak nivo ureje u krvi, iako neuobičajeno stanje, nastaje kao rezultat neadekvatne i nepravilne ishrane. Može se javiti sa malom potrošnjom proteinske hrane i velikom potrošnjom hrane sa ugljenim hidratima.
